Öğrenme güçlüğü yüzyılı aşkın bir süredir farklı bilim disiplinleri tarafından araştırılan ve tartışılan bir konudur. Yapılan araştırma ve tartışmalara rağmen öğrenme güçlüğünün nedenleri ile tam olarak neye tekabül ettiği konusunda bir "belirsizlik" söz konusudur. Bugün yapılan araştırmalarla değişen tanı kriterlerine referansla birçok çocuk öğrenme güçlüğü tanısı almaktadır. Çalışma öğrenme güçlüğünü dünden bugüne tarihsel bağlamda geçirdiği değişimlerle beraber ele alıyor. Kavramın kronolojik geçmişi değişen tanımlar ve tanı kriterleri yapılan sınıflandırmalar benzer minvalde kullanılan kavramların farklılaşan yönleri her biri sosyo-kültürel bağlamda değerlendiriliyor. Öğrenme güçlüğü tanısı almış çocukların istemeden de olsa sosyal hayatta yerleştirildikleri dezavantajlı duruma işaret ederek anne-baba öğretmen rol ve tutumlarına odaklanıyor. Var olan tüm "belirsizliğe" rağmen mümkün olan sağaltımda önemli olanın anne-baba ve öğretmen "tutumları" olduğu vurgulanıyor. Anne-baba öğretmen rol ve tutumları öğrenme güçlüğünün fark ediş tanılama ve sağaltım süreçlerinin her birinde önemli bir rol oynuyor. Çalışmada ortaya konulmaya çalışılan görüşler eleştirel bir perspektifle alan deneyiminde yapılan gözlem ve görüşme notlarıyla desteklenirken metin çocuklarla yapılan çalışma materyalleri ile de zenginleştiriliyor.