Ehl-i sünnet müslümanlığı Peygamber Efendimiz (s.a.v.) zamanından Osmanlı'nın son dönemine kadar sağlam bir şekilde ulaşmıştır. Önceki İslam devletlerinde olduğu gibi Devlet-i Aliye de Ehl-i Sünnet'i devlet eliyle korumuş dinde reformist hareketlere izin vermemiştir. İslam'da reform arzusunu dışa vurmuş olan aslen İranlı bazı rivayetlere göre Hindli olan Cemaleddin Afgani Sultan II. Abdülhamid tarafından göz hapsinde tutulmuş deyim yerindeyse kıpırdamasına izin verilmemiştir.

Osmanlı'nın koruyup bize ulaştırdığı Ehl-i Sünnet Müslümanlığı Cumhuriyetin ilanıyla birlikte (1923) sahipsiz kalmıştır. Her aklına esen İslam dini hakkında konuşmuş kitap yazmıştır. Laik Türkiye Cumhuriyeti'nin dini koruma gibi bir amacı olmadığı için İslam'ın saf ve temiz hali şeklinde devam eden Ehl-i Sünnet inancı da sahipsiz kalmıştır. Zaman zaman bazı alim muharrir ve mütefekkirler kendi imkanlarıyla Ehl-i Sünnet inancının müdafaasına çalışmışlardır.