"Anneciğim sen daha varlığımdan haberdar değilken ben nelerin farkındayım bir bilsen: Acını ve hüznünüzü paylaşırım. Sevincine ortak olur hoşlandığın şeylere alışırım. Hayata küsüp beni istemediğim zaman sevindir mutlu olurum. Bir şeyden korktuğun veya çok öfkelendiğin zaman benim minicik kalbim daha hızlı çarpmaya başlar. Eğer alıştırdığın saate beni okşamazsan kızgın bir halde tepinir senden ilgi beklendiğimi belli ederim. Bana ninni söylediğin veya hoş bir müzik dinlettiğin zaman yumuşak hareketlerle kımıldanır tempo tutarım. Belki inanmayacaksın ama rüya bile görürüm. Öyle ki; doğmadan önce gördüğüm rüyaların sayısı doğduktan sonra gördüğüm rüyalardan çok daha fazladır. Daha zeki ve daha başarılı bir çocuk olmamı istiyorsan; bana hamile kaldığın günden itibaren eğitimime başlamalısın. Seni duyduğumdan sesini diğer insaların sesinden ayırdığımdan hiç şüphen olmasın. Çünkü senin sesinden daha güzel bir ses yok anneciğim."