Ne virgülle kesilen ne de noktayla biten;
Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen.
Hülyalı ufuklarda bir görünüp bir yiten;
Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen.

Gözlerimin erdiği her yönde her yerde sen;
Ya renkli bir nakışsın ya da sade bir desen...
Bu dünyada ahrette ve hattâ mahşerde sen;
Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen.

Gönlümün saçlarını dağıtırken bir rüzgâr;
Dalga dalga çoğalır yüreğimdeki efkâr...

Alnına şebnem düşen seherde ey zülfüyâr;
Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen.

Uykusu kaymak tutan gecelerin aşkına;
Ölçüsünü şaşmayan hecelerin aşkına;
Daha sayamadığım nicelerin aşkına;
Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen...

Hudutları cetvelle çizili akla inat;
Sevdalı bir yüreği duymaktır asıl sanat!
Aşk ile semahını sürdürürken kâinat;
Bitmeyecek şiirsin kâğıda dökülmeyen.