Unuttu insan. En unutulmaz gerçeğini unuttu. Varlığı ödünç verilmişti. Hayatını borç aldı. Aklını başında emaneten gezdiriyor. Anılmaya değer şey bile sayılmadığı uzun bir geçmişten geldi. Eksikliğinin hissedilmediği yokluğunun fark edilmediği binlerce yıl sonra bir kelebek ömrü yaşıyor. Kısacık ömrünü yanında tutamayacağı şeylere tutunarak tüketiyor. Avucunda kum tanelerini çoğaltmakla oyalanıyor. İlk olarak Canla Bağışla adıyla yayınlanan bu kitapta Senai Demirci kaybetme korkusu içinde kıvranan insana Kitab'ın ortasından teselli devşiriyor. Sahip olmak baştan kaybedilmiş amansız bir savaştır! Elleri bile elinden düşen insanın elde avuçta mal biriktirmeye kalkması acınası bir çırpınıştır! "Kaybedecek neyin var ki?" hatırlatması Kur'ânî metaforları yeni bir yorumla canlandırarak insanın talihsiz unutkanlığını yırtıyor. Aşkı ümidi ve merhameti yitirmiş çağın yüzüne yeni bir ayna tutuyor. Yeryüzününkırık kanatlarına engin bir gökyüzü arıyor. Rekabet çağının ateşli telaşlarını susturup merhamet medeniyetinin kalp seslerini duymaya çalışıyor.