Sanatın soylu evrenini kendi yazın ikliminde yeniden inşa eden Tahsin Yücel 'Ben ve Öteki'nin aykırı öykülerini bir farkındalıklar bütününe dönüştürerek edebi bir çığlık haline getirir. Öykülerinde sıradan insan/ların varoluş serüvenini kendi mekan ve zaman düzleminde sorgulayan Yücel sıradanlaşan ve sıradanlaştıran yaşama metinsel düzlemde başkaldırır.

Öykülerinde geleneksel ve modern yaşamın birey(ler)in 'ben'lik alanlarında yarattığı değişim ve dönüşümleri üst bir dille metinin dünyasında kurgulayan Tahsin Yücel; olay örgüsü bakış açısı mekan zaman ve anlatı kişilerini kendi yaratma cesaretine göre açımlar. Nitekim her edebi eseri ait olduğu bilincin kendi yazma ve yaratma cesaretini içinde taşır.