"Ne yazık ki Türkiye'de toplumun çoğunluğu geçmişinde göç ve yerleştirmeyle ilgili acılı anıları olsa da iskân kurumunun bugünkü dışa kapalı ve yabancı korkusuyla zedelenmiş arkaik anlayışını destekliyor. Oysa bugünün mağdurları olan yabancıların mültecilerin sığınmacıların konumu ancak 'insan hakları' fikrinin yaygın olarak benimsenmesi ve içselleştirilmesiyle iyileşebilir. Aynı şekilde ne yazık ki kentlerde ve kırsal alanlarda yerinden edilenler ve kamulaştırma mağdurları adeta çoğunluğun sessizliğine muhataptırlar."

Toplum mühendisliği lafnn sosyal bilimlerden günlük politikaya sirayet ettiği günümüzde bu "mühendisliğin" en etkili araçlarndan olan iskân politikalarnn pek az dikkat çekmesi pek az tartşlmas çarpc bir çelişki. Şehircilik ve nüfus çalşmalarnn ülkemizdeki önemli ustalarndan Sema Erder'in kitab bu tartşmay açyor. Kitap ayn zamanda Türkiye'nin tarihini iskân politikalar üzerinden okumamz sağlyor: Türkiye-Yunanistan Nüfus Mübadelesi... Kürtler ve Aleviler'in zorla yerleştirilmesi... Ulus-devletin yaptaş mahiyetindeki 1934 ‹skân Kanunu... Yeni devletin "kurucu unsuru" olmaktan "dş Türkler" statüsüne Balkan göçmenleri... Son "şenlendirme uygulamas" niteliğindeki 1974 Kbrs nüfus yerleştirmesi... 1980'lerin ikinci yarsndan sonra "güvenlik amaçl" kitlesel sürgünler... Osmanl'da iskân kurumunun oluşumundan Cumhuriyet dönemine yerleştirme ve göçertmenin etkili bir yönetim mekanizmas olarak işletildiğini görüyoruz. Erder günümüzdeki iskân anlayşn süreklilik ve değişim boyutlaryla ele alrken; gerek afetler gerek kamu yatrmlar nedeniyle yerinden edilip mülksüzleştirilenlere de bakyor ve yeni ‹skân Kanunu'nun inşaat sektörünün "kolaylaştrcs" olma işlevine dikkat çekiyor.