20. Yüzyılda Hint alt kıtasında selefî hareketleri içinde Ehl-i Hadîs hareketi önemli bir yer tutmuştur. Bu hareket eğitime önem vermiş İngilizlere karşı cihat çalışmalarında bulunmuş ve özellikle te'lif ve yayın çalışmalarıyla da faaliyetlerini daha etkin hale getirmeye gayret göstermiştir. Bu süreçte Ehl-i Hadîs hareketi içinde faaliyet yürüten âlimler birçok yayına imza atarak selef akidesini yaymışlar kendi bakış açıları doğrultusunda hurafe ve bid'atlare karşı mücadele etmişlerdir. Bu âlimlerin başında Seyyid Ahmed eş-Şehid gelmektedir. Bir süre Hicaz'da kalan Seyyid Ahmed orada Muhammed b. Abdülvehhâb'ın görüşlerinden etkilenmiştir. Hindistan'a dönünce dinin Kur'an ve sünnet ışığında ihya edilmesi gerektiğini savunarak dine sonradan girdiğini ileri sürdüğü bütün hurafeleri şiddetle eleştirmiştir. Bir diğer âlim ise meşhur muhaddis Sıddîk Hasan Han (ö.1307/1890) özellikle hadis alanındaki çalışmalarıyla ön plana çıkmış birisidir. Selefiyye inancı ve hadis alanında Arapça Urduca Farsça dillerinde 200'den fazla eser telif etmiştir. Bu çalışmada Sıddîk Hasan Han hakkında bilgiler verildikten sonra kaleme aldığı eserler ve onun hadis ilmi alanındaki yeri incelenmeye çalışılmıştır.