Fıkıh usulünün inşa fonksiyonu taşıyıp taşımadığına dair tartışmayı bir kenara bırakırsak onun naslar ile toplum arasındaki irtibatı sağlayan önemli bir disiplin olduğu kabul edilir. Bu disiplinin hicrî ikinci asırdan yaklaşık sanayi devrimine kadar geçen dönem zarfında işlevini yerine getirdiğinden olsa gerek eleştiriye pek konu edilmediği söylenebilir. Fakat modern dönemle beraber yaşanan değişim dolayısıyla naslar ile toplum arasındaki irtibatın zayıfladığı bundan ötürü fıkıh usulüne dair ciddi eleştirilerin yapıldığı zaman zaman paradigmanın tekrar kurgulanması gerektiğine dair uç iddiaların ortaya atıldığı görülür. Ancak fıkıh usulüne yönelik olumlu veya olumsuz eleştirilerin sağlam bir zeminde tartışılabilmesi için bu paradigmanın araştırmacılar tarafından hazmedilip tekrar değerlendirilmeye tabi tutulması gerekir.