Norbert Elias'ın modernleşme sürecine ilişkin literatürün klasiklerinden olan Uygarlık Süreci'nin ikinci cildi konusunun daha genel düzeyde bir tarihsel yorumuna yoğunlaşmaktadır. Elias başyapıtının bu cildinde uygarlık sürecinin Ortaçağ boyunca sosyo-oluşumunu yani uygar davranış kalıplarının oluşumuna zemin hazırlayan siyasal iktisadi ve toplumsal dönüşümleri ele alıyor. Bu dönüşümün ana unsurlarını özetlersek: Vergi ve güç tekelinin oluşması... Böyşlelikle devlet yapılarının merkezileşmesi... Saraylı toplumu içinde gelişen "kibarlığın" "nezih/iyi toplum"un yaygınlaşarak "halka inmesi"... Şiddeti ve "yoğun duyguları" kontrol altına almaya dönük davranışın "kendini tutma" alışkanlığıının kökleşmesi... Bu arada kadınlara davranışın yavaş yavaş "barbarlıktan" uzaklaşması... Kitapta sözkonusu edilen değişimlerin anlatımında "yavaşlık" sıfatının çok sık kullanıldığı dikkat çekecektir. Elias modernleşme sürecinin ve uygarlaşmanın yavaş yavaş ilerleyen bir süreç olduğunu özellikle vurguluyor. Aynı zamanda bitimsiz belki de tamamlanmayacak bir süreç olduğunu ve bu sürecin henüz erken bir aşamasında bulunduğumuzu da.....