İbn Teymiyye dini ve felsefi birikimi yanında sert mizacıyla da temayüz etmiş tenkitçi ve özgün bir ilmi şahsiyettir. Hicri dördüncü asırdan itibaren kurumsallaşan geleneksel din anlayışını ve yorum yöntemini hedef alarak eleştirmiştir. Eleştirisi sadece bununla sınırlı olmayıp Yunan felsefesini ve İslam coğrafyasındaki filozofları da kapsar.