Türkçede "iki deryanın toplandığı ve iki nurun karşılaştığı yer" anlamına gelen İbnü's-Sââtî'nin "Mecme'u'l-bahreyn ve mülteka'n-neyyireyn" adlı bu fıkıh kitabı Kudûrî'nin el-Kitâb'ı ile Necmeddîn en-Nesefî'nin el-Manzûme adlı kitabını temel alarak yazılmıştır. Bir eserin bir dilden başka bir dile tercümesinin zorluğu herkesin malumudur. Tercümeye mevzu bahis olan bu eser özellikle de fıkıh sahasında yazılmış muhtasar fakat bütün fıkıh konularını içine alıp Hanefî mezhebinin dört imamının yanında Şâfii ve Mâlikî mezheplerinin görüşlerini de ihtiva eden ve iki kaynağından birisi de manzum bir fıkıh kitabı olursa tercüme faaliyetinin ne kadar daha zorlaşacağı açıktır. İşte bu özelliklere sahip olan bu kitap bütün bu özelliklerinin yanında zorlukları da ihtiva etmektedir. Bu kitap Hanefî mezhebine dayanak teşkil eden dört temel metinden birisi ve diğer mezhep fakihlerinin görüşlerini da ihtiva eden muhtasar bir eser olarak temayüz etmektedir.