Tanıdım seni kirpiklerinin ucuna turna kuşu konduran kız hatırladın mı bir kanadını bana vermiştin. Birlikte açıp tek kanatlarımızı gökyüzü renginde uçalım. Toplayalım tüm mavileri; sarı saçlarından utanan küçük kızlara dağıtalım.

"Nasıl sever turna kuşu?
Turna kuşu tüm kederleri yüreğine toplar...
Gözyaşlarıyla acılarıyla güçlenir; cesaretlenir...
Minik yüreği lavlar fışkıran bir volkan gibi alevlenir buz tutan kalpleri sıcaklığıyla sarar...
Sen ben kavgası bilmez sevdiklerini yarı yolda bırakmaz. Yolunu yitirene ışık olur...
Turna kuşu yorulmaz...
İnandığı yoldan dönmez...
Tam da şimdi turna kuşu olma zamanı..."

"Nar düşleri" kurarken umuda kiracı ağlayan bir serçenin döktüğü gözyaşı kalemin yazmayı unuttuğu kâğıt hiçliğin tenhalığında çiçeksiz bir gömüt olsaydım.