ŞEDİT 
Artık hiçbir şey teselli edemez beni 
İçimde kopukluk sanki eksik azra var 
Ne yakın ne uzak nede geceden sınan ışıklar 
İçimde rüzgârın yol ettiği bin dağın boşluğu var
Gece aynada deniz kıyısında biraz 
Kimi zaman ormana bakarken doyasıya 
Bir ana sığamıyorum yolculuk ki anlatılmaz 
Topraktan önce yağmur işlemeli değil mi insana 
AHMET MERCAN