"LEM'ALAR KİTABI TAHKİK VE HAŞİYELİ OLARAK OSAV TARAFINDAN NEŞREDİLDİ

Lem'alar'a yani muhtevasına baktığımızda Kur'anî usule uygun olarak imanın temel hakikatlerini ispat ve izah ettiğini görürüz. Aynı zamanda bu hakikatlere ve Kuran ayetlerine ateistler tarafın-dan yapılan eleştirilere de cevap vermektedir. Bedîüzzaman'a talebeleri tara-fından yöneltilen sorulara cevap olarak yazılan On İkinci On Dördüncü ve On Altıncı Lem'alar bunun örnekleridir. Diğer Risâleler özellikle de Yirmi Üçün-cü Risâle meşhur Tabiat Risâlesi ve Otuzuncu Risâlenin Altıncı Noktasında yer alan İlâhî Zâtî Varlık tartışması Natüralist ve Materyalist felsefeyi istikrarlı bir şekilde çürütmektedir.

Aynı zamanda İslam'ı bu tür felsefeyle ikame etme girişimleri ve bu giri-şimlere eşlik eden zorunlu yenilikler karşısında Bedîüzzaman'ın Hz. Mu-hammed'in (sav) uygulamalarına (Sünnet) bağlılığa yaptığı vurgu görülebilir. Özellikle On Birinci Lem'a'da ve Dördüncü Lem'a'da Sünniler ile Şiiler arasın-daki başlıca çatışma noktalarından biri olan imamet meselesini çözmesi dik-kat çekicidir.
Lem'alar'ın Risâle-i Nûr'un diğer iki büyük eserinden ayrılan bir diğer özelliği de inancın toplumsal boyutlarını daha geniş bir şekilde ele almasıdır. Örneğin Yirminci Lem'a İhlas Üzerine toplumdaki bölünmeleri iyileştirme-nin ve birliği sağlamanın yolunun İhlas olduğunu gösterir. Ondokuzuncu Lem'a Bedîüzzaman'ın kendisinin de hayatıyla en güzel örneği olduğu önem-li bir İslâmî ilke olan İktisadı teşvik eder. Yirmi Dördüncü Lem'a kadınlar için tesettürdeki hikmeti tartışır. Yirmibeşinci Lem'a hastaları Yirmialtıncı Lem'a ise ihtiyarları ele alır.

Bunun bir açıklaması Bedîüzzaman'ın 1934 yazında Barla'nın ıssız kö-yündeki sürgün yerinden Isparta il merkezine götürülmüş olması olabilir. Yukarıdaki başlıkları içeren Lem'alar toplumun çeşitli kesimlerinin ihtiyaçlarının kendisini daha fazla etkilemiş olabileceği burada yazılmıştır.

Buna ek olarak Yirmi Dokuzuncu Mektubun Altıncı Kısmında Bedîüzza-man'ın dinsizliğin toplumun altı ana kesiminden gençlere sadece yüzeysel ve geçici bir mutluluk sunabileceğine işaret ettiği belirtilebilir. Dinsizlik has-talar yaşlılar zayıflar fakirler çocuklar ve dindarlar için ise hiçbir şey suna-maz. Böylece Isparta'nın daha kalabalık merkezine taşındıktan sonra gerçek inancın ve İslam'ın toplumun tüm kesimlerinin ihtiyaçlarına nasıl cevap ver-diğini ve hem bu dünyada hem de öbür dünyada gerçek mutluluğu nasıl sağ-ladığını gösteren Lem'alar'ın yukarıda bahsedilen bölümlerini yazdı.

Nisan 1935'te Bedîüzzaman yüz yirmi talebesiyle birlikte tutuklanarak Eskişehir Hapishanesine gönderildi. Burada Eskişehir Mahkemesi'ndeki sa-vunma konuşmalarını içeren Yirmi Yedinci Lem'a'yı bazıları Kur'ân âyetlerine önemli bir ışık tutan çeşitli konulardaki kısa parçaları içeren Yirmi Sekizinci Lem'a'yı Risâle-i Nûr yolunun özünü gösteren Yirmi Dokuzuncu Lem'a'yı -düşündürücü düşünce- ve en büyük ismin altı ilâhî ismini açıklayan en büyük öneme sahip bir başka risâle olan Otuzuncu Lem'a'yı yazdı. Risâle-i Nûr'un dördüncü cildi olan Lem'aların ilk iki bölümü de bu zorlu on iki aylık hapis hayatının parlak meyveleriydi. Risâle-i Nûr ve bu eser belirli kısıtlamalar altında ve belirli şartlarda ya-zılmış olmalarına rağmen evrensel bir Kur'an yolunu açıklamakta ve evren-sel sorunları çağdaş insanın ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde ele almakta-dır. Bu durum Risâle-i Nûr'un hem Türkiye'de hem de dünya genelinde ya-yılmaya ve kabul görmeye devam etmesinin nedeni olarak görülebilir."