"Uygarlığımız dünya tarihini kendi tarihi olarak ele alan ilk uygarlık tarihimiz ilk dünya tarihidir." Hollandalı tarihçi Johan Huizinga'nın 1936'daki bu saptamasının ardından II. Dünya Savaşı felaketi yaşandı. Bugünse karşılıklı bağımlılık ve etkileşimin gittikçe arttığı dünyamızda kendimizi ortak yazgımızın matrisini oluşturan küresel bir uygarlığın parçası olarak buluyoruz. Artık Huizinga'nın saptaması daha da hassas bir gerçeğe işaret oluyor. Irklar dolayısıyla da kültürler arasındaki anlayışsızlığın yarattığı tehlike karşısında tek çıkar yol halklar arasındaki köprüleri yeniden kurmak insanların farklılıklarının ardında yatan birlik bilincini yeniden canlandırmak olarak görünüyor. UNESCO'nun 1947 yılında aldığı "insanlık tarihinin bilimsel ve kültürel unsurlarına halklar ve kültürler arasındaki karşılıklı bağımlılığa ve onların ortak mirasa katkılarına ilişkin" kapsamlı bir çalışma yapma kararının ardında da böyle bir düşünce yatıyor. Karardan üç yıl sonra İlk Uluslararası Komisyon toplanıyor. Çalışmanın erken sonuçları Komisyon'un Journal of World History adlı yayın organında yer alıyor. History of the Scientific and Cultural Development of Mankind (İnsanlığın Bilimsel ve Kültürel Gelişimi Tarihi) ile ilgili 1963'te altı ciltlik dizinin ilk cildi altı dilde yayımlandığında "İnsanlığın çağımızın birbirinden farklı kültürlerinin karakteristik özelliğini oluşturan çeşitli konumların bakış açılarından ve düşüncelerinden edinilmiş evrensel bir tarihini derleyip toplama yolunda ilk girişim olma" amacına -kimi eleştirilere açık olmakla birlikte- büyük ölçüde ulaşıldığı görülüyor.
İnsanlığın Bilimsel ve Kültürel Gelişimi Tarihi'ni hazırlayanlar tarihin sürekli değişkenliği karşısında olguların ve yorumların sabit olmadığının tarihyazımının 'ilerleyen bir çaba' olduğunun bilincindeydiler. 1969'da Paulo de Bêrredo Carneiro "yazdıklarımızın ... değiştirilmesi gereken gün gelecek. Ardıllarımızın bu işi yükleneceklerini ve başladığımız çalışmanın gözden geçirilmiş baskısının yeni binyılın eşiğinde yayımlanacağını düşünmek istiyorum" diyordu. UNESCO Genel Kurulu'nun 1978 tarihli kararıyla Carneiro'nun sözünü ettiği gün geldi. Çalışmanın yeni baskısı İnsanlık Tarihi (History of Humanity) adıyla ve bütün dünyadan dört yüz elli tanınmış uzmanın katkısıyla daha ayrıntılı çeşitli ve geniş bir bakış açısıyla hazırlandı. Bu kez yedi cilt olarak tasarlanan İnsanlık Tarihi'nin her bir cildinin tek bir döneme ait olması konusla ve bölgesel bölümler içermesi kararlaştırıldı. Her ciltteki konular içine insanlığın ortaklaşa sahip olduğu kazanımları dahil etmek ve bölgeler arasındaki farklılıkları vurgulamak hedef alındı.
Birinci cilt her kıta için
İnsanın Ortaya Çıkışı Homo babilis ve Homo erectus Dönemi
Homo sapiens neanderthalensis ve Çağdaşları Dönemi
Yiyecek Üretimine Kadar Homo sapiens sapiens (Çağdaş tipe insan) Dönemi
Yiyecek Üretiminin Başlangıcından İlk Devletlere konularını içererek tarih öncesinden uygarlığın başlangıcına kadar uzanan süreci kapsıyor. Böyle bir uluslararası örgütlenmeyi ve dengeleri gözeten bir tarihyazımı çalışmasını ancak UNESCO gibi bir kuruluş gerçekleştirebilirdi. Bu yönüyle İnsanlık Tarihi İnsanlığın tarihyazımında ve insanlık düşüncesinde gelebildiği noktayı belirlemektedir. Yalnız dünya tarihine değil evrensel tarih kavramına da oldukça kapalı kalan ülkemizde eserin yayımlanıyor olması salt bu nedenlerle bile başlı başına kültür hizmeti anlamını taşıyor.

Editör: A. H. Dani
Editör: J. L. Lorenzo
Editör: R. B. Nunoo
Editör: S. J. De Laet
Çevirmen: Erdal Cengiz
Çevirmen: Gül Ersin Kundakçı
Çevirmen: Gül Gürsel Güven
Çevirmen: Kudret Emiroğlu
Çevirmen: Mihriban Özbaşaran
Çevirmen: Naci Aklan
Çevirmen: Nur Balkan Atlı
Çevirmen: Sinan Şener