Hz. Peygamber'in vefatından sonra oldukça erken bir dönemde sünnetin niteliği ve değeri konusundaki tartışmalar başlamış ve o tarihten itibaren de bu tartışmalar az veya çok canlılığını muhafaza edegelmiştir. Taraflar içinde farklılıklar olmakla birlikte genel bir gruplandırma yapmak gerekirse bu tartışmaların bir tarafında sünnetin hucciyetini kabul edenler diğer tarafından da reddedenler bulunmuştur. Hadisin hucciyetine karşı çıkanlara karşı sürdürülen yazılı faaliyetlerin son dönem mustakil örneklerinden biri de 16. asır islam bilginlerinden Suyuti'nin (ö. 911 / 1505) "Miftahu'l-cenne fi'l-ihticac bi's-sünne adlı eseridir. Eseri konusu ile ilgili daha önceki çalışmalardan ayıran en önemli özellik ilk asırlardan itibaren islami kaynaklarda yer alan sünnetin hucciyetine dair görüş ve rivayetlerin bir derlemesi niteliğinde olmasıdır. Bu anlamda müstakil bir kapsamlı çalışma oluşu nedeniyle alanında ilklerden biri sayılabilir. Nitekim Suyuti'den sonra ilim dünyasında bu sahada yapılan özel veya akademik çalışmaların vazgeçilmez kaynağı haline gelmesi de bunu gösterir.