Ayhan Yücel'in bu eseri okuyucuyu hayatın neşve pınarına davet etmektedir. Manevi dünyası paramparça olan asrın insanı rakamların aletlerin ihtirasların binaların nitelikten ziyade niceliğin esareti altındadır. Tabiatla olan bağını sevdasını terkettiği gibi ona adeta düşman olmuş kendi hodbin yalnızlığına gömülmüştür. Önce bu alemde yalnız olmadığını bir omuz mutlaka vardır. Dostluk ve dayanışma ardından güven ve sevgiyi getirir. Bu yol bizi aşkın aydınlığına çıkaracaktır. Aşkın aydınlığı. İşte bu düşünce dahi tek başına sevincimizi bulmaya yeter de artar.