İnsanın ta içinden gönlünün derinliklerinden çıkan o güzel kelimelerin başında "anne" sözü gelir.
Bu sözün söylenmesine sebepo duygunun yaşanmasına vesile "anne"dir.
Bir acı anındaızdıraplı zaman da içten çıkan "ah!"dan önce hemen "anne!" denir.Anne derken sanki acı hafiflerızdırap sona erer.Anne ile evladı arasındaki bağ hiçbir zaman kopmaz.Evlatannenin her zaman bir parçasıciğerparesidir.Büyüse deyetişkin olsa da o yine anasının kuzusudur.onun huzur bulduğu yer sıcaklık hissettiği makam yine ana kucağıdır.