Düştüğün yer burası. Cennetin asudeliğinden dünyanın kesafetine karmaşasına maddiliğine perdeliliğine düştün. Kalbin cennetinden kopuk aklın kıskacına sıkıştın. Ruhun cennetinden gövdenin bataklığına saplandın.

Düştüğün yer burası ve yükselişin yine buradan olacak. Bunun için önce gözündeki perdeleri aralayıp 'hayret'e uyanman gerek. Hayret'e uyanmak için önce varlığa varoluşa eşyaya olaylara hayata insanlara ağaca kuşa suya toz tanesine alışıldık bayat gözlerle bilimin kafanı ve gönlünü buzdolabına koyan dondurucu tanımlarıyla bakmaman gerek. Eskiler buna 'ülfet ve ünsiyet' diyorlar dostum.

Hadi o zaman! Ülfeti kır hayreti kuşan düşünerek düştüğün yerden yükselmenin düşünü gör! Düşünmek düştüğün yerin farkına varıp düşmeden önceki yerinin düşünü görmek demektir.

Yüksel ki yerin bu yer değildir
Dünyaya gelmek hüner değildir