Hayattaki en büyük acı evlat acısı gibi görünse de bundan daha büyüğü evladımızın kötü yetişmesidir. Bu genel olarak verilen yanlış eğitimin ya da verilmeyen eğitimin bir sonucudur.
İnsan yetiştiği ortamın boyasıyla boyanır. Gül kokulu nesiller yetiştirmek istiyorsak çocuğun yetiştiği ortamı gül bahçesine çevirmeliyiz. Ne ekersek onu biçeceğiz. Her şeyin bir telafisi vardır ancak yanlış eğitimin telafisi çok zordur.
Her anne baba evladının yüzünün akı olmasını ister ve evladını canından çok sevdiğini samimi olarak söyler ama evladının eğitimine ayırdığı zaman televizyona ayırdığı zamanın onda biri bile değildir. Çocuklarımızı biz büyütüyoruz; internet ve televizyon eğitiyor. Ondan sonra çocuklarımız bir hata yaptığında "Benim çocuğum bunu yapacak biri değildi." diyoruz. O zaman bir an önce çocuğumuzun eğitimine imkânlarımız ölçüsünde zaman ayıralım. Yoksa bir ömür boyu yüreğimiz yanabilir.
Bu kitapla çocuğun evde aldığı eğitimin geleceğinin şekillenmesinde ne derecede etkili olduğunu görecek ve çocuğunuza vereceğiniz eğitim süresince bu kitabı elinizden bırakamayacaksınız.