Hatemü'l-enbiyanın geleceğini haber vermiş olanlardan biri Kus İbn Saide'dir ki Suk-ı Ukaz'da bir kızıl deve üzerinde şu beligane hutbeyi okumuştur: 'Ey nas geliniz dinleyiniz belleyiniz ibret alınız! Yaşayan ölür ölen fena bulur olacak olur. Yağmur yağar otlar biter çocuklar doğar analarının babalarının yerini tutar. Sonra hepsi mahvolur gider. Vukuatın ardı arası kesilmez. Kulak tutunuz gökte haber var yerde ibret alacak şeyler var. Yeryüzü bir ferş-i eyvan gökyüzü bir yüksek tavan. Yıldızlar yürür denizler durur gelen kalmaz giden gelmez. Acaba vardıkları yerden hoşnut olup da mı kalıyorlar yoksa orada bırakılıp da uykuya mı dalıyorlar? Yemin ederim Allah'ın bir gelecek Peygamberi vardır ki gelmesi pek yakın oldu gölgesi başınız üstüne geldi. Ne mutlu o kimseye ki ona iman edip de o dahi ona hidayet eyleye! Ey cemaatı İyad! Hani aba ve ecdad hani müzeyyen kaşaneler ve taştan haneler yapan Ad ve Semud? Hani dünya malına mağrur olan Firavn ile Nemrud? Bu yer onları değirmeninde öğüttü toz etti dağıttı. Kemikleri bile çürüyüp dağıldı. Yerlerini yurtlarını şimdi köpekler şenlendiriyor. Her şey fanidir baki ancak Cenab-ı Hak'tır. Evvel gelip geçenlerde bize ibret olacak şey çoktur. Ölüm ırmağının girecek yerleri var ama çıkacak yeri yoktur. Cezm ettim ammeye ki olan bana da olacaktır. (Kısas-ı Enbiya'dan)