Günümüzde ilgi odağı haline gelen beden dili üzerine yaptığımız araştırmalar bizi Kur'ân metnini beden dili açısından incelemeye itti. Modern dilbilim ışığı altında Kur'ân metnini dilbilimin farklı bilim dalları açısından değerlendirmeye tâbi tuttuk. Gördük ki ta 7. asırda Kur'ân hayvanların da bir dilinin olduğunu örneklendirerek; mesajını sunarken sözlü dili semiyolojinin konusu olan evrendeki tabiat işaretlerini sembol dilini ve beden dilini mesaj aracı olarak kullanmada eşsizliğini ortaya koymuştur.

Bu kitapta "Zamanı geldiğinde insana evrenin uçsuz bucaksız ufuklarında ve kendi nefis (ruh ve bedenlerinde mucizelerimizi göstereceğiz ki O'nun(Kur'ân) tartışılmaz bir gerçek olduğu onlara iyice belli olsun. Rabbin her şeye şahit olması yetmez mi?" (Fussilet:41/53) âyetine bakarak; bir taraftan bedendeki güdü düşünce algı ve yetenekleri alanındaki olağanüstülükleri (mucize); bir taraftan da "De ki:And olsun insanlar ve cinler bu Kur'ân'ın bir benzerini getirmek üzere toplansalar benzerini getiremezler."(İsrâ:17/88) âyetinden hareketle de O'nun beden dilini duyguların ifadesinde araç olarak kullanma konusundaki eşsizliği ortaya konulmaya çalışılmıştır.