soylu bakışıyla masmavi yağmurlara çocuk
çağırırken bizi geçtim gölgemi
ırmaklardan kopan su sesi su şehri
ölümü ayırırken eşyalarımızdan
döndüm bir parça kıştı dünyadan
hüzün hırçın kokuyorsun bitirme beni
daha ayaklarını öpmeliyim insanlığın
uyanan sözcükler için
korkuları olmalıyım kış bitmeden
gözyaşlarımın dayanılmaz isteklerimin
öcünü almalıyım.