"Galiba hilkat onların kumaşını bayrakların kumaşı ile birlikte dokumuş hamurlarını Allah'a adanan kınalı kurbanlık koçların hamuru ile yoğurmuş sütlerini haysiyet ve diğerkâmlığın imbiğinden geçirmişti; onun için "maznun" iken de "mahpus" iken de "mağdur" iken de hep güzel kaldılar: Edebiyatın sanatın estetiğin güzelliğinden söz etmiyorum; hani kıraç bozkırlarda ardını çok ama çok uzaklarda sislenmiş mor dağlara verip de Allah'dan gayrı kimseden nimet beklemeden kendi cürmünce yeşilin saltanatına itaat eden tek top ağaçların güzelliği vardır ya; İşte öyle bir güzelliktir bu.