Kendini doğrudan dile getirmeyen ve söze açmayan bir sanat yapıtı ile karşılaşıldığında bir sanat yapıtı 
karşısında  kişinin  tüm  varoluşunu  etkileyen  ve  dilinin  tutulmasına  aklının  dumura  uğramasına  neden 
olan şey nedir? Bir sanat yapıtının sanatsal olmasının anlamı nedir? Sanat yapıtının bir ontolojisinden söz 
edilebilir  mi?  Sanat  ve  sanat  yapıtı  üzerinden  Varlığa  Varlığın  hakikatine  ulaşmak  hakikati  görünür 
kılmak olanaklı mıdır? Sorular ve sorunlar sonsuzca çoğaltılabilir. Sanat ve estetik kuramları tüm bu soru 
ve soruların sınırına gelir sınırında dururlar; çünkü aslında hepsinin sorguladığı şeyin özü bu sınırın diğer 
tarafında bulunur. Bu durum kuramların bir başarısızlığı değildir tam tersine yeni bir yol için bu sınırdan 
öteki tarafa olanaklı bir bakışı gerçekleştirmenin olanağına doğru çekilirler.

Burada şimdi sunulan çalışma da bir yanıyla böyle bir olanağı yolu kurmayı sınırı geçip gitmeyi olmazsa 
da sınırı genişletmeyi amaçlamaktadır. Van Gogh Heidegger Schapiro ve Derrida'nın düşünceleri temele 
alınarak sanat sanatçı sanat yapıtı güzel varlık ve hakikat ilişkileri bağlamı temelinde yapılan bu çalışma; 
bir  metnin  bir  sanat  metninin  bir  felsefe  metninin  nasıl  olup  da  birden  fazla  düşünür  tarafından 
birbirlerinden  farklı bir biçimde okunabileceğini  bir hermeneutik destruktion/déconstruction  temelinde 
okuyarak ortaya koymayı ve yeni okumalara yol açmayı denemektedir.