İSİMSİZLER BAŞLIĞI
bu tren yurttaşlık dersi imlasız kalkan bu tren
vagonlar ünlü ünsüz sağdan sola her boşluk
mermiler gibi dönen biriken bir hedefte
beni kim getirdi cismim ne bilinsin gizlenen

gibi al rengin yanına çizilen gök ve sonsuzluk
bir ucu gönlere değin yükselince istikbalimin
mektepten kaçan bir kuşa çekimlenir gözleri
ikmale kalmış talebeler rejime muhalefetten

susmak denizin gölgeliğinde işlek köklere uzanıp
yarım bir ay dolanır şapkasında devlet güllerinin
Batı bizden ileri satır başı bir boşluk kara kalem
uygarlık beşer gelecek derse iktisat ezberlemeden