Son yıllarda müslüman sıfatını kullanan bazı modern "ulema" laikliğe demokrasiye ulusalcılığa Kur'an'dan dayanaklar bulmaya ve Kur'an metninin tarihselliği iddiasını "tecdid" ve "ihya" maskesi altında gündemleştirmeye çalışıyorlar. Bu reformist-modernist güruh aslında 19. yy.dan bu yana İslamiyyat çalışmalarında uzmanlaşan sömürgeci Batı'nın oryantalistleri tarafından iddia edilen tezleri tekrarlamaktan veya adapte etmekten öte hiç bir orijinallik ortaya koymuyorlar.
Mağlubiyetlerle birlikte Batı kültürü ve egemenliği ile karşı karşıya kalan İslami düşünce kendini sorgulayan geleneksel yozlaşma ve ataleti aşmaya çalışan iki yöne kanalize oldu. Birincisi direniş ve diriliş; yani "ıslahat". İkincisi ise uzlaşma ve rasyonelleştirme; yani "reform".
Islahat çabaları düşünsel ve sosyal yapıyı ıslah ederek İslami değerleri yeniden hayata hakim kılmaya çalıştı. Reformist çabalar ise İslami değerleri yabancı bir düşünce biçimine uydururken vahiy karşıtı güçlerle uzlaştı.
Muhammed El-Behiy Kur'an ve İslam adına konuştuğu halde egemen tuğyana karşı tavır almayan İslami düşünceyi mevcut cahili realiteyle örtüştürmeye çalışan ve bir çok alanda modern cahiliyye ile uzlaşan reformist eğilimleri ve tezleri bu kitabında gündeme getiriyor ve eleştiriye tabi tutuyor.