Dünyaya gelmemize vesile olan anne-babalarımız  bizler  için  nice fedakârlıklara katlanmışlardır. Allah (c.c) Kur'ân-ı Kerîm'de kendisine ibadetten sonra anne- babaya itaati emretmiştir. Nitekim insanın varlığının hakiki sebebi Allah (c.c) zâhirî sebebi ise anne ve babadır.
Dinimizde yüce Allah'ın (c.c)  hakkından sonra gelen en büyük hak anne-baba hakkıdır. Bu öyle büyük bir haktır ki Allah (c.c) âyetlerde kendi hakkının peşinden hemen sonra anne-babanın hakkını zikrederek şöyle buyurmuştur:
"Rabbin sadece kendisine kulluk etmenizi ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa kendilerine 'of!' bile deme; onları azarlama ikisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: 'Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et!' diyerek dua et." (İsrâ 23-24)