Türkiye'nin son yüzyılına damga vuran sosyal siyasi dini ve kültürel olayların büyük kısmının odak noktasında Alevilik yer almaktadır. Türkiye'nin cumhuriyetle beraber yaşadığı dönüşüm şehirleşme modernleşme ve siyasallaşma gibi sosyolojik süreçler tüm geleneksel yapılarda çözülmelere sebep olduğu gibi; asırlar boyu kırsal alanda geleneksel yapısını muhafaza eden Aleviliği de çok boyutlu bir dönüşüme zorlamıştır. Alevilerin Osmanlı döneminde yaşadıkları varlık sorunu Cumhuriyet dönemiyle birlikte kimlik sorununa evrilmiştir.

Aleviliğin modernleşen Türkiye'de kimliği yeniden inşa etme tecrübesi aynı zamanda bir kurumsallaşma sürecidir. 1960'lı yıllarda derneklerle başlayan kurumsallaşma siyasi parti deneyimleri yeni dini söylemin ve dini mekanların inşası ardından ulusal ve uluslararası alanda yoğun ilişki ağlarına dini siyasi kültürel boyutları olan modern bir kimliğe kadar uzanmıştır.

Bu çalışma Cumhuriyetin ilk yıllarından günümüze Alevilerin kurumsallaşma süreçlerini analiz etmektedir.