Kur'an'da ibare ve nas olarak yer alan manayı ortadan kaldırmayacak şekilde mutasavvıfın kalbine doğan ilham ve işaretlerle âyetleri tefsir etmenin literal karşılığı olan işârî tefsirin ülkemizde de bilinen en somut örneklerinden biri İsmail Hakkkı Bursevî'nin Rûhu'l-Beyân adlı tefsiridir. Halka vaaz amacıyla ve insanların nefislerini tezkiyeye teşvik için yapılan tefsir sohbetlerinin iki kapak arasında derlenmesiyle oluşan eser zâhir-bâtın dengesini Kur'an ve sünnet bütünlüğünün dışına çıkmadan ortaya koymuştur.
Bu çalışmada Bursevî'nin tefsirindeki kaynaklarına onun işârî manalara âyetlerin tefsirinde hangi aşamada yer verdiğine Şiî-Bâtınî yorumdan ayrılan yönlerine ve en temelde tasavvufî Kur'an yorumunun Kur'an'a aykırılık teşkil etmeyecek bir Sünnî dairenin içinde nasıl kalabileceğine dair bir çerçeve çizilmektedir.