Kierkegaard 1847'de yayınlanmış bu kitabında beşeri sevgiyi beşeri hareket ve davranışları hareket tarzlarımızı tahlil ediyor yorumluyor ve önerilerde bulunuyor. Kierkegaard'un fikrince beşeri sevgi Tanrı tarafından bahşedilmiş bir şey ve kitapta bu ışık altında Tanrıyı ve komşuyu sevme buyruğu üzerine bir dizi tahlil okura sunuluyor. Kierkegaard'a göre burada odak noktası komşunun kim olduğu bir insanın komşusuna (karşındaki yanındaki veya bir özne olarak "öteki") ve dolayısıyla hareket tarzı itibarıyla sevgi sahibi denebilecek kişiye karşı nasıl doğru davranacağı; bu bağlamda karşılıklı sevgi sevgiye karşılık koşulu ve buna ayak direyebilecek birtakım olgu bu başlık altında alışkanlık itimatsızlık bencillik kıskançlık gıpta haset kibir kusur buluculuk ve eleştirellik de insan yapısına has vasıflar olarak mercek altına yatırılıyor.
Bir insan topluluğunu bir arada tutan şey nedir? İnsanları birbirine bağlayan şey nedir? Kişiliği ne/neler oluşturur? Bunlar Kierkegaard'un bu kitapta sorduğu izah ve yanıt sunduğu ana sorular. Ve bu sorulara zaman içinde birçok farklı yanıt verile gelmiş. Ve bu sorular politika terapi ve tedavi eğitmenlik danışmanlık teoloji sahalarını geçmişte olduğu kadar bugün de meşgul eden merkezi sorular dolayısıyla bu sorular çerçevesinde tahmin ve öneriler sunula gelmiş. Kitap bu açıdan güncelliğini korumaya devam ediyor. Yazılışından 173 yıl sonra bile dünya dillerine sürekli çevrilmekte olması da buna işaret ediyor.