Doğa bilimlerinin açıklamacı yönteminin kültür bilimleri üzerindeki etkinliğini iyiden iyiye hissettirdiği bir dönemde Spranger "hayat her yerde ancak bir kontekst içerisinde ortaya çıkar" anlayışı yönündeki Dilthey'la birlikte 'yaşayarak anlamayı' ilke edinerek bir geisteswissenschaft olarak tin bilimin temellerini atmaya çalışır. Onun bu kitabı öncelikle klasik kültürün ve ona eklemlenen Avrupa kültürünün insan unsurundan yola çıkarak insan tiplerini Klasik kültürdeki gelenekle tam örtüşmece de ona büsbütün yabancı da kalmaksızın tasnife eğildiği emsalsiz bir çalışmadır. Temel problematiği tek bir cümleyle belki şu şekilde hülasa edilebilir: Ahlâkla birlikte tarihin ve kültürün insan tavırları üzerindeki etkileri.