"Her okuyuşumda içimin dalga dalga olduğunu bir tek Yasemin'lerde yaşadım. Her seferinde Naciye oldum paçalarım dolandı bacaklarıma. Peyker'e ağladım Afroditi'yi bağrıma bastım her seferinde Hasanimu ilk oğlum oldu. Arif'e çevremi verdim Glafkos'un yatağında yasemin koktum.Düşünülebilen her şeyin yaşanabildiğini yaşanan hiçbir şeyin silinmediğini her bulutun altında bir iz olduğunu yeniden bildim yeniden bildim.Koruk tadında bir yaşam bütün bunları düşündüren. Akdeniz sahillerinde sürüklenen başıboş bir yaprak süt beyazı çırpı kollar. On birinde bir çocuk Kaymaklı'nın Genabası. Eleni Klo Morias Naciye Arif sen söyle bakalım Yaseminler Tüter mi Hâlâ?"
Ayşe Nalân Özübek