Jacques Derrida Mahmuzlar: Nietzsche'nin Üslupları'nda göstereni logos ve bağıntılı hakikat kavramı ya da ilksel gösterilen kökeninden özgürleştiren yorum perspektif değer biçme ve fark kavramlarını radikalleştiren Nietzsche'yle doğrudan karşılaşma arıyor. Son derece özgün ve keskin tarzıyla cinsellik politika yazı yargı doğurma ölüm hattâ hava durumu gibi sorunları Nietzsche'nin modern dünyaya miras bıraktığı meydan okumalara ilişkin kapsamlı bir analizde birleştiriyor. Nietzsche'nin yoruma açık metinlerini bir sondaj alanı olarak kullanan Derrida Nietzsche'deki dil üslup varlık ve hakikat sorunlarını ele alıyor ve iç içe geçmiş bu sorunları topluca kadın olarak adlandırıyor. Böylelikle kadın-hakikat-üslup motifleri Nietzsche-Heidegger-Derrida figürleriyle iç içe geçiyor.

Mahmuzlar Nietzsche'nin yayımlanmamış manüskrileri arasında bulunan ve editörleri tarafından Şen Bilim dönemine tarihlenen tek başına tırnak içinde "Şemsiyemi unuttum" fragmanı üzerine bir tartışmayla kapanıyor. Derrida Nietzsche'nin terekesinden özellikle seçtiği bağlamsız ama gene de esere dâhil bu fragmana odaklanarak stratejik kullanımları örnekliyor. Çağrışımsal enerji devreye sokulduğunda "şemsiye"nin simgesel kararsızlığı yorumun çoğulluğunu olanaklı kılıyor.

Nihayet Mahmuzlar çok isabetli bir başlık çünkü Derrida'nın Nietzsche'nin anlamlarına ilişkin "yapıbozumlar"ı kesinlikle daha fazla düşünmeyi ve tartışmayı teşvik edecek mahmuzlar olarak işliyor. Mahmuzlar okuruna Derrida'nın yazılarının özellikle "üslup sorunu" analizi için önem taşıyan yazılarının üslup ustalığını inceleme fırsatı sunuyor.