Gençliğe adım atmak üzere olan bir çocuk babasıyla birlikte dağlara çıkmıştı... Yürürken ayağı kaydı az daha uçurumdan yuvarlanıyordu. Can havliyle bağırdı:
"Eyvaaah!.."
Karşı dağlardan aynıkarşılık geldi:
"Eyvaaah!.."
Çocuk ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyordu.
"Sen de kimsin?" diye sordu.
Karşı taraftan gelen aynı soruydu:
"Sen de kimsin?"
"Korkağın birisiiin!..." diye bağırdı bu sefer çocuk.
"Korkağın birisiiin" cevabını almakta gecikmedi.
Merakla babasına dönüp sordu:
"Bu nedir baba?!
"Hayatın sesidir oğlum" dedi babası "dinle ve öğren."
Avuçlarını boru gibi yaparak karşı dağlara doğru bağırdı:
"Seni seviyoruuum!.."
Karşılık gecikmeden geldi:
"Seni seviyoruuum!
Baba oğluna döndü:
"Oğlum" dedi "herkes buna yankı diyor ama aslında bu hayatın ve umudun sesidir. Hayattan ne umar ona nasıl seslenirsen sana o sesi yansıtır." Çocuk hayata hangi sesi verirse o sesi duyacağını o gün öğrendi.