Emir Timur maceralı bir hayatın ardından 1405 yılında vefat ettiğinde Timurlu Devleti bir imparatorluk şeklini almıştı. Devletin genişlemesiyle kültür ve sanat alanında da önemli merhaleler kaydedilmiş bilhassa İlhanlılar döneminde gelişmeye başlayan İran tarih yazıcılığı Timurlular döneminde en rafine haline ulaşmıştı. Timurlular döneminde kaleme alınan eserlerden biri de Tâcu'd-dîn Hasan b. Şihâb-ı Yezdî'nin Camiu't-Tevârîh-i Hasenî isimli eseridir.. Müellif Camiu't-Tevârîh-i Hasenî adlı eserine Timurlular'dan Mirza Sultan Ebu'l-Muzaffer Muhammed b. Baysungur b. Şahruh adına 855/1451 yılında başlamışsa da onun 855 yılı Zilhicce ayında (25 Aralık 1451-22 Ocak 1452) kardeşi Ebu'l-Muzaffer Babür b. Baysungur tarafından öldürülmesinden sonra ona ithaf etmiştir. Fatih Bostancı'nın Farsça aslından çevirdiği eser; haddizatında hilkatten müellifin kendi zamanına kadar gelen umumî bir İslam tarihidir. Bu eserin en önemli kısmını ise "Sahipkıran'ın vefatından sonraki cemaatin tarihi" alt başlıklı bölümü teşkil eder. Müellifin ifadesine göre bu eser yaklaşık 50 cilt kitaptan istifade edilerek hazırlanmış; 25 Muharrem 855/27 Şubat 1451 tarihinde Kirman'da yazılmaya başlanmış ve iki yıl sonra yani 857/1453'te tamamlamıştır.