Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin (ö. 1273) Mesnevî-i Ma'nevî'si Farsça yazılmış altı cilt ve yaklaşık yirmi altı bin beyitten oluşan İslâmî Türk Edebiyatı'nın en önemli eserlerinden biridir. Gelenek içerisinde altı ciltten oluştuğu kabul edilen başta Türkçe ve birçok dünya diline tercüme edilen Mesnevî-i Ma'nevî'nin İsmail-i Ankaravî (ö.1632) tarafından bulunan yedinci cilt ile bir bütün kabul edilmesi Mesnevî tercümelerine yeni bir boyut kazandırmıştır. Bazı Mevlevîler bu cildin sonradan yazılıp Mevlânâ'ya isnat edildiğini iddia ederken bu görüşü paylaşmayan Mevlevîlerin eseri Mevlânâ'ya ait telakki edip tercüme ve şerh ettikleri görülmektedir. Böylece Mevlevî literatüründe günümüze kadar süregelen bir yedinci cilt meselesi ortaya çıkmıştır.
İsmail Ferruh Efendi'nin "Mesnevî-i Ma'nevî'nin yedinci cildi için yazdığı manzûm tercüme" adlı bu eser İsmail Ferruh Efendi'nin Süleyman Nahifî'nin altı ciltten oluşan manzûm Mesnevî tercümesinin sonuna eklenen yedinci cilt tercümesinin Arap harfli Farsça metniyle birlikte şekil ve muhtevâ bakımından genel hatlarıyla incelendiği ve doğru bir metninin ortaya koyulması için çaba sarf edildiği ilk çalışmadır. Bu eserle günümüze kadar süregelen "yedinci cilt meselesi"ne ve gelecek yıllarda yapılacak daha kapsamlı çalışmalara az da olsa bir katkıda bulunabilmeyi ümit ediyoruz.