O uzak yaz gecesinde son kez mutlu olduk. Katedralin çanları gecenin tam on ikisini vurduğunda hiç kimsenin beklemediği bir şey gerçekleşti. Bu göksel koreografinin hiç kesilmemesini istemiştik. Belki de kesilmemiştir. Kim bilir? Kesin olan şu ki son çan sesi hala kulaklarımızda yankılanıyorken Başkan havada asılı kaldı gökyüzünden İsa gibi baktı bize kollarını uzatarak bakanlarını çağırdı uzun bir reverans yaptı sadık sürüsü etrafında olmak üzere Baş Kadın Maria de los Perros Amor'un elini tuttu ve ağır ağır batıya doğru uçmaya başladı...