Atatürk daha önce de bazı rahatsızlıklar geçirmiştir. Ancak onu esas sarsan sonunda onu ölüme kadar götürecek olan bir karaciğer rahatsızlığı olan "siroz"dur. Ama sirozun başlangıcını doktorlar 1936 yılına kadar götürürler. Çünkü halsizlik ve yorgunluk Atatürk'te o yıllarda görülmeye başlar. Hastalığın gerçek belirtileri 1937'de ortaya çıkar. Gittikçe sıklaşan burun kanamalarını vücutta kaşıntılar izler. Ne var ki bu kaşıntılar değişik nedenlere bağlanır hatta 1937 sonbaharında karıncaların bastığı Çankaya Köşkü'nde yoğun bir karınca savaşı bile yapılır. Doktorlar Atatürk'teki belirtileri görmelerine rağmen doğru teşhis koyamazlar ve hastalığın ilerlemesine neden olurlar.11 Kasım 1923'te Çankaya'da öğle yemeğinden sonra göğsünde ve sol kolunda ağrı hisseden Gazi'yi ve eşi Latife Hanım'ı orada tesadüfen bulunan Dr. Refik Saydam tedavi etmiş ve Atatürk'ün krizi atlatmasını sağlamıştı.
Cumhurbaşkanı iki gün sonra 13 Kasım 1923'te bir kriz daha geçirince Prof. Dr. Neşet Ömer Ankara'ya çağrılmış ve Atatürk ile Latife Hanım'ı tedavi etmiştir. İstanbul Üniversitesi'nden Prof. Dr. Neşet Ömer (İrdelp) rahatsızlığın çok çalışmaktan yorgunluktan kaynaklandığını alkolü tütünü kahveyi azaltması dinlenmesi gerektiğini bu dinlenmenin Akdeniz sahillerinde yerine getirilmesinin iyi olacağını ifade etmişti.
28 Mart 1938'de Ankara'ya gelen Dr. Fissenger Atatürk'ü muayene eden ve karın kısmında az miktarda da olsa su toplandığını belirtti. Dr. Asım Aral ve Neşet Ömer beylere durumu açıkladı ve hastanın istirahat etmesini önerdi. Dr. Asım ifadesine göre Türk doktorları Atatürk'ten çekindikleri için her şeyi olduğu gibi Atatürk'e söyleyemiyorlardı.
30 Mart 1938'de Atatürk'ün sıhhatinin endişe verici olmadığı ve bir buçuk ay istirahat edeceği açıklandı. 8 Haziran 1938'de Prof. Dr. Fissenger tekrar Türkiye'ye gelip İstanbul'da Savarona Yatı'nda Atatürk'ü muayene etti ve 10 Haziran 1938'de gerekli direktifleri verdikten sonra ayrıldı.
Atatürk bu rahatsızlığı arasında Hatay sorunu ile çok ilgilenir. Hatta 19 Mayıs 1938'de hasta hasta Mersin'e İskenderun'a gider. Adana'da güneş altında Türk ordusunun geçit törenini izler. Atatürk Mersin dönüşü Ankara'ya uğrar. Ankara'da fazla kalmaz 27 Mayıs günü İstanbul'a gider.
16 Temmuzda Profesör Dr. Fissenger üçüncü kez İstanbul'a gelerek gene Savarona'da Atatürk'ü muayene etti ve ateşi 365'e düşürdü. 31 Temmuzda Viyana'dan Prof. Dr. Eppinger ve 1 Ağustosta Prof. Dr. Bergman'ın Dolmabahçe'de Atatürk'ü muayene etmişlerdir. 5 Ağustosta Atatürk'e bir konsültasyon yapıldı ve profesörler 6 Ağustosta İstanbul'dan ayrıldılar. 6 Eylülde Dr. Fissenger dördüncü kez İstanbul'a geldi ve Operatör Dr. Mim Kemal Öke Atatürk'e cerrahi bir müdahalede bulundu.
Dr. Reşat Belger'in ifade ettiği üzere Atatürk'ün hafızasında bir zayıflama olmamıştır. Oysa bunun tersini ortaya atanlar vardı. Ancak durumu iyi değildi ve Fissenger de durumu iyi görmüyordu. Eylül sonlarına doğru Atatürk'te kımıldayacak hâl kalmamıştı. Hâlsizliğinden sigarayı parmaklarının arasında tutamıyordu. Atatürk ilk kez ağır komaya 16 Ekim l938'de girdi.